I've came to conclusion, that the name of the city of Kalisz is just a part of the tune name and has nothing to do with the origin of the record. But the name of the German city Oberhausen from the province of Rheinland (abbreviated Rhld.), repeated two times tells us that the recording factory of Mr. A. Wosik'а (who probably was both: the owner of the factory and the conductor of the orchestra) located in this city. Besides phonograph records, the factory manufactured musical instruments and sold them wholesale and in retail (the writing on bottom part of the label rim tells us about it). Quite possible, that Mr. A. Wosik was the Estonian nationality, that is why he named his company Estonia Record. However, the company produced not only Estonian, but also Polish, and quite possibly German phonograph records. To confirm this hypothesis it would be good to contact collectors from Germany.
26 lutego br. w Archiwum Głównym Akt Dawnych w Warszawie miała miejsce promocja monografii Tomasza Lerskiego Syrena Record – pierwsza polska wytwórnia fonograficzna 1904-1939 wydanej przez Editions “Karin”. Książka ta jest niezwykła nie tylko ze względu na swą objętość – 916 stron – ale też i zawartość. Już same liczby robią wrażenie: jak dowiadujemy się ze strony tytułowej, jest tu opisanych około 14 tys. tytułów, biogramy prawie 900 kompozytorów, śpiewaków, dyrygentów, piosenkarzy, aktorów, autorów tekstów, itd., 1000 ilustracji.
Monografia została podzielona na trzy części. W pierwszej przedstawiono historię powstania i działalności Syreny Record oraz opisano poszczególne sfery działalności, w tym operę, nagrania symfoniczne, kameralne, instrumentalne, osobny rozdział poświęcono nagraniu Halki z roku 1929. W części drugiej zawarta została dyskografia – chronologicznie ułożone opisy poszczególnych nagrań zawierające spis wykonawców, utworów, numery katalogowe i – w niektórych przypadkach – cytaty z tekstów reklamowych. W części trzeciej znajduje się niezwykle bogaty indeks osobowo-rzeczowy. Można tu znaleźć biografie wielu artystów tych czasów uwiecznionych na płytach Syreny Record wraz ze spisem katalogowych numerów ich nagrań: Wandy Wermińskiej, Janiny Korolewicz-Waydowej, Heleny Zboińskiej-Ruszkowskiej, Barbary Kostrzewskiej, Matyldy Polińskiej-Lewickiej, Stanisława Gruszczyńskiego, Ignacego Dygasa, Eugeniusza Mossakowskiego, Jerzego Czaplickiego, Wacława Brzezińskiego a także artystów rosyjskich z Opery Cesarskiej w Moskwie czy Teatru Maryjskiego. Są tu także odnotowane rejestracje Konkursów Chopinowskich, nagrania wielkich pianistów: Aleksandra Michałowskiego, Alexandra Uninsky’ego, Imre Ungara, Aleksandra Kagana, Zbigniewa Drzewieckiego, Józefa Turczyńskiego, Jerzego Lefelda, Stanisława Korwin-Szymanowskiego, skrzypków: Eugenii Umińskiej, Wacława Niemczyka, Józefa Kamińskiego, Wacława Kochańskiego, pierwsze nagrania Dawida Ojstracha. Wszystkie trzy części są bogato ilustrowane fotografiami miejsc i osób związanych z Syreną Record, można obejrzeć, jak z czasem zmieniały się okładki i etykiety płyt, a także jak w 1934 roku wyglądał cykl produkcyjny płyty.
Książka ta jest już dostępna w księgarniach, w sprawie zakupu można się zgłaszać również do jej autora: tel. (0-22) 812-05-18, e-mail tomasz.lerski@wp.pl.
SYRENA RECORD - POLAND'S FIRST RECORDING COMPANY 1904 - 1939
published by Karin New York-Warsaw 2004
ISBN: 83-917189-0-5
2nd Edition, revised and updated: Warsaw 2006
This magnificent work by Tomasz Lerski dedicated to “Syrena Record”, the first Polish – and fourth worldwide – phonography label, comes to light one hundred years after the foundation of the company in 1904, the year which marks the beginning of Polish phonography history.
“Syrena Record” ’s years of prosperity fell on the first 40 years of the XXth century and were interrupted by the burst out of the World War II. During that period, an uncountable number of recordings were made under “Syrena Record” label in cooperation with the highest rate Polish and foreign artists of that time. The recordings were exported to many countries all over the world, including Russia/ Soviet Union, Argentina (some Argentinian tango musicians, e.g. Eduardo Bianco’s orchestra, made recordings for “Syrena Record”), Australia, Canada, Denmark, France, Germany, Holland, Palestine, Romania, South Africa, USA and many others.
When it comes to tango and – more generally – to the popular music genres in Poland, Lerski’s book describes their history in very detail. You will find here entries concerning more than 2200 tango pieces which gained popularity in Poland or were created by Polish composers between 1913 and 1939. Short biographical notes of many Polish popular and classical music authors and artists, as well as a very detailed catalogue with month exact dates of creation and recording of a given piece are also included.
To appreciate best the author’s contribution in this book, let us cite a few numbers: the book covers almost 1000 pages, 14000 titles’ discography of recordings made between 1908 and 1939, biographical dictionary with 900 entries (436 of them published for the first time), numerous illustrations (about 1000 pictures). The original work is in Polish, but you can enjoy an English translation of the first chapter as well, where the label’s history is presented in brief.
The book has been awarded various prizes and special awards, among them the President’s of Warsaw prize ex aequo with famous “Rising ‘44” by Norman Davies in 2004.
У российских пиратов, выпускающих музыкальные диски безо всяких на то прав, появился серьезный повод гордиться. Рецензируемая книга дает им серьезную и древнюю родословную. Ведь пластинки с записями современной музыки в России начали подделывать аж в 1901 году.
На самом деле толстенный том, в который вошли исследование П. Грюнберга "История начала грамзаписи в России" и "Каталог вокальных записей российского отделения компании"Граммофон"" в реконструкции В. Янина, адресован в первую очередь ученой публике, занимающейся грампластинками с научной точки зрения, да коллекционерам. Для досужего чтения книгу использовать довольно затруднительно. Однако как источник интересных знаний - можно. А чтение "Каталога..." наводит еще и на размышления о природе массовой культуры: начавшись с народных хоров и классической музыки, уже через десять лет русские грампластинки "докатились" до музыкальных номеров г-на Бернардова "Вот так свинство"и комических куплетов под названием "Тере-пере-фере-куку".